بیانات امام خامنه ای در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش (۱۳۹۲/۱۱/۱۹)
استقلال یکى از پایههاى انقلاب اسلامى و نظام جمهورى اسلامى بود. به معناى ایجاد کردن سدّى در مقابل نفوذ کشورها است که نتوانند منافع آن کشور را، منافع [ آن ]ملّت را تحتالشّعاع منافع خودشان قرار بدهند؛ این معنى استقلال است و این مهمترین هدف براى یک کشور است. اوّلین جایى که «جهاد خودکفایى» در آن به وجود آمد، نیروى هوایى بود حادثهى نوزدهم بهمن یک حادثهى پربرکتى بود.حادثهى نوزدهم بهمن در یک چنین دستگاهى و در یک چنین سازمانى، احساس استقلال را بیدار کرد.
بسم الله الرحمن الرحیم
خوشامد عرض میکنیم به شما برادران عزیز و فرماندهان و کارکنان نیروى هوایى ارتش جمهورى اسلامى ایران؛ و این روز شریف را، این خاطرهى بزرگ را به شما تبریک عرض میکنیم، و تجلیل میکنیم از آن کسانى که این حادثهى نوزدهم بهمن را در ظرف خود که بسیار حسّاس و مهم بود آفریدند. از گزارش فرمانده محترم(۱) تشکّر میکنیم؛ از سرود پر مغز و پر معنایى هم که اجرا کردند، صمیمانه تشکّر میکنیم.
بعضى از حوادث از آنچه در بادى امر ملاحظه میشود و دیده میشود، بزرگتر است. گاهى یک حادثهاى ابعادى پیدا میکند، گسترهاى پیدا میکند که حتّى خود پدیدآورندگان آن حادثه هم انتظار آن را ندارند.
در قرآن کریم میفرماید: یعجب الزّرّاع؛(۲) در تصویر یاران پیامبر اکرم و مؤمنان صدر اسلام و مجاهدان بزرگ، صفاتى را ذکر میکند؛ آنها را تشبیه میکند به گیاهى که سر از خاک برمیدارد، بتدریج استحکام پیدا میکند و جورى رشد و نمو میکند که خود زارعان - کسانى که خودشان بذر این گیاه را ریختند - به اعجاب وادار میشوند.
حادثهى نوزدهم بهمن از این قبیل بود. آن روز کمتر ابعاد این حادثه به نظر میرسید؛ بتدریج ابعاد آن آشکار شد. در یک ابعاد وسیعتر، آن روز خود اصل انقلاب هم همینجور بود. آن روزى که امام بزرگوار نهضت را در سال ۴۱ شروع کردند، این گسترهى عظیم، این محصول شگفتآور به ذهن کسى نمیرسید، امّا اتّفاق افتاد؛ البتّه عللى دارد که چطور میشود یک حادثهاى برکت پیدا میکند - که جاى بحث آن اینجا نیست - بههرحال حادثهى نوزدهم بهمن یک حادثهى پربرکتى بود. یکى از چیزهایى که در تحلیل این حادثه و آثار این حادثه مورد غفلت قرار گرفته است، تأثیر این حادثه است در ایجاد استقلال؛ در کجا؟ در ارتش؛ یعنى بخشى از نظام اجتماعى زمان طاغوت که بیشترین رنج را از تسلّط و دخالت بیگانگان متحمّل شده بود؛ حادثهى نوزدهم بهمن در یک چنین دستگاهى و در یک چنین سازمانى، احساس استقلال را بیدار کرد.
این احساس را در کلّ ارتش - اوّل در نیروى هوایى و بعد در بقیّهى بخشها زنده کرد که میتوان خود را از زیر چتر نفوذ بیگانگان مداخلهگر و دستانداز خارج کرد. لذا به دوستان همین حالا میگفتم،(۳) اوّلین جایى که «جهاد خودکفایى» در آن به وجود آمد، نیروى هوایى بود؛ بعد بتدریج در کلّ ارتش گسترش پیدا کرد. این روحیّهى استقلال و خود باورى براى ارتش مهم بود، براى نیروهاى مسلّح [هم ]مهم بود، تا امروز هم مهم است، براى آینده هم مهم است - این را بهعنوان جملهى معترضه عرض میکنم، بحث من چیز دیگرى است: براى اینکه بتوانید کارآمدى خودتان را در مقابلهى با تهدیدها در جایگاهتان که جایگاه حفظ امنیّت هوایى کشور است نشان بدهید، باید احساس استغنا از دیگران و استقلال و رجوع به خود و تکیهى بر ظرفیّتهاى خود داشته باشید؛ آنوقت استعدادها میجوشد؛ کمااینکه تاحالا اینجور بوده است و بعد از این هم همینجور خواهد بود - مسئلهى استقلال، مسئلهى مهمّى است براى کلّ کشور و کلّ انقلاب. استقلال یکى از پایههاى انقلاب اسلامى و نظام جمهورى اسلامى بود. شعار «استقلال» در کنار شعار «آزادى» مهمترین شعارهاى انقلاب بود و هست و خواهد بود.
ببینید، بعد از شکست شیوهى استعمار مستقیم - که قبلاً معمول بود و کشورها را به صورت مستقیم استعمار میکردند - که آن شیوه منسوخ شد، استعمار جدید جایگزین آن شد؛ استعمار جدید به این صورت بود که قدرتهاى مداخلهگر خارجى مستقیماً وارد ادارهى کشورهاى تحت استعمار نمیشدند؛ عوامل آنها و کسانى که گوش شنوایى از آنها داشتند و متّکى به آنها بودند، در رأس کشورها قرار میگرفتند و چون حکومت متّکى به خارج بدون استبداد امکانپذیر نیست، با استبداد حکومت میکردند و منافع قدرتهاى خارجى را تأمین میکردند؛ این استعمار جدید بود. مبارزهى با استبداد بدون مبارزهى با آن قدرت خارجىاى که پشت سر دیکتاتور و مستبد قرار دارد، به جایى نمیرسید و نمیرسد.
امروز هم همینجور است؛ اگر فرض کنیم یک ملّتى که از استبداد حاکمان خود به جان آمده، قیام کند و انقلاب کند و با آن مستبد مبارزه کند، امّا با آن سلطهگر خارجىاى که پشت سر این مستبد قرار داشت، سازش کند، سرنوشت این انقلاب و مسئولان و مدیران این انقلاب، یا شکست است یا خیانت، از این دو حال خارج نیست؛ یا دچار خیانت خواهند شد و به انقلابشان، به کشورشان خیانت خواهند کرد؛ یا اگر بخواهند خیانت نکنند شکست خواهند خورد، از صحنه محو خواهند شد. همچنانکه در بعضى از انقلابهاى این چند سال اخیر ملاحظه کردیم [ که] با مستبد جنگیدند، [ امّا] از آن نیروى پشت سر مستبد غفلت کردند، یا احیاناً به فکر سازش و مدارا با او افتادند؛ نتیجه را امروز ملاحظه میکنید. مبارزهى با مستبد و سازش با مستکبر به جایى نخواهد رسید.
آن انقلابى موفّق خواهد شد و پیروز خواهد شد که آن قدرت مداخلهگر پشتسر دیکتاتور را هم ببیند و با او مبارزه کند؛ لذا وقتى جوانهاى ما رفتند لانهى جاسوسى آمریکا را گرفتند و ضربهى تحقیرآمیزى را به آمریکا زدند، امام گفتند «انقلابى بزرگتر از انقلاب اوّل». انقلاب اوّل هم انقلاب بود، انقلاب عظیم و بىنظیرى بود، امّا در این حرکت دوّم، ملّت ایران نشان داد که لایهى بعدى سلطه و گرفتارى و بلا را میشناسد و با آن مقابله و مبارزه میکند.
مسئلهى استقلال را اینجا میشود فهمید؛ استقلال یعنى یک کشورى مداخلهگر را بشناسد، با آن مقابله کند و در مقابل آن بایستد. استقلال به معناى بداخلاقى کردن با همهى دنیا نیست؛ استقلال به معناى مقابلهى با آن قدرتى است که میخواهد مداخله کند، میخواهد دستور بدهد، میخواهد حیثیّت و شرف یک ملّت را براى منافع خود خرج کند؛ این معناى استقلال است.
دشمن استقلال یک ملّت کیست؟ قدرتهاى خارجى، قدرتهاى مداخلهگر؛ آنها هستند که از حسّ استقلال در یک کشور واهمه دارند، میهراسند و سعى میکنند این حس را در ملّت، در رهروان و در رهبران و در پیشروان ملّت، تضعیف کنند، لذا دستگاههاى تبلیغاتى اینها به کار مىافتند براى اینکه ملّتها را از استقلال روگردان کنند؛ اینجور تبلیغ میکنند که استقلال سیاسى کشورها یا استقلال فرهنگى و اقتصادى کشورها با پیشرفت کشورها منافات دارد. میشنوید این حرفها را، آن کسانى که با تبلیغات جهانى آشنایى دارند، میشنوند؛ در دنیا بهعنوان اتاقهاى فکر، بهعنوان حرفهاى فیلسوفانه، این مطالب را پخش میکنند، کسانى هم در داخل کشورها - از جمله داخل کشور ما - همین حرفها را از طرف آنها منتشر میکنند، که یک کشورى اگر بخواهد در مجموعهى کشورهاى پیشرفتهى دنیا قرار بگیرد، چارهاى ندارد جز اینکه از میل استقلالخواهى فرو بکاهد، میل به استقلال را در خود کم کند؛ والّا با هم نمیسازد که یک کشورى بخواهد مستقل باشد، بخواهد صرفاً بر روى منافع خود تکیه بکند، و در عین حال جزو منظومهى پیشرفت جهانى هم قرار بگیرد. خب، این حرف حرف کاملاً غلط و ساختهوپرداختهى کسانى است که با استقلال کشورها مخالفند.
امید و هدف قدرتمندان مداخلهگر این است که در داخل کشورها، بتوانند با دخالت در امور کشورها منافع خودشان را تأمین کنند؛ اگر منافع آن ملّتها از بین رفت و پایمال هم شد، اهمّیّتى برایشان ندارد؛ اصرارشان بر این است [ که] دخالت کنند؛ کما اینکه در رژیم طاغوت [ هم] همین بود: با چه کسى رابطه داشته باشید، با چه کسى رابطه نداشته باشید، نفت را به چه کسى بفروشید، چقدر بفروشید، چه جورى مصرف کنید، چه کسى در فلان مسئولیّت حسّاس سر کار بیاید، چه کسى نیاید؛ در این چیزها دخالتهاى صریح میکردند؛ این کشور میشود یک دستگاهى، یک وسیلهاى براى منافع آنها و منافع ملّى بکلّى فراموش میشود؛ هدف مدیران و ادارهکنندگان کشور دیگر منافع ملّى نیست، تأمین منافع مداخلهگران است.
استقلال، این روند غلط و خائنانه را قطع میکند؛ جلوى این را میگیرد. معناى استقلال براى یک کشور این است. استقلال به معناى قهر کردن با کشورها نیست، به معناى ایجاد کردن سدّى در مقابل نفوذ کشورها است که نتوانند منافع آن کشور را، منافع [ آن ]ملّت را تحتالشّعاع منافع خودشان قرار بدهند؛ این معنى استقلال است و این مهمترین هدف براى یک کشور است.
آن چیزى هم که میتواند استقلال را تأمین بکند براى انقلاب اسلامى ما، تکیهى صریح و شفّاف بر مبانى انقلاب است؛ اصول انقلاب، مبانى انقلاب، ارزشهاى انقلاب، بهشکل صریح و شفّاف مورد تکیه باید قرار بگیرد. همچنانکه امام بزرگوار اینجور بود؛ امام از اوّل شروع نهضت، همهى حرف خود را صریح، بدون ابهام بیان کرد. از اوّل، امام رژیم طاغوتى موروثى استبدادى سلطنتى را نفى کرد، ملاحظه نکرد؛ از اوّل معلوم بود که امام دنبال یک نظام و یک تشکیلات مردمى است. سلطنت موروثى، مردود؛ نظام استبدادى، مردود؛ نظام فردى و متّکى به ارادهى فرد، مردود؛ اینها را امام صریح بیان کرد؛ پردهپوشى نکرد. امام بصراحت بیان کرد که نظام اسلامى - نظامى بر مبناى اندیشهى اسلام و ارزشهاى اسلامى - باید سر کار بیاید؛ پردهپوشى نکرد. امام در قضیّهى مقابلهى با شبکهى صهیونیستى خطرناکى که بر دنیا میخواهد حکومت بکند، هیچ ملاحظهاى نکردند، حرفى را پوشیده نگذاشتند، صراحتاً در مقابل صهیونیسم موضع گرفت.
امام در مقابل رژیم صهیونیستى که یک رژیم جعلى و غاصب است که بر منطقهى فلسطین مظلوم حکومت میکند، صریحاً موضع گرفت؛ هیچ ملاحظه و پردهپوشى نکرد؛ ببینید اینها اصول و پایهها است. امام در اینکه ما با نظام سلطه مخالفیم، هیچ پردهپوشى نکرد. نظام سلطه یعنى آن نظام بینالمللىاى که متّکى است به تقسیم دنیا به سلطهگر و سلطهپذیر؛ امام قاطعاً این را رد کرد.
آن نظام سلطه هم در شکل کامل خود تجسّم و تجسّد پیدا میکند در رژیم و دولت کنونى ایالات متّحدهى آمریکا؛ لذا امام صریحاً در مقابل آمریکا موضع گرفت. موضعگیرى ما در مقابل آمریکا به مناسبت این نیست که اینها یک ملّتى باشند که ما با این ملّت مخالف باشیم یا خصوصیّات نژادى تأثیرى داشته باشد؛ مسئله اینها نیست؛ مسئله این است که منش و ذات و رفتار دولت ایالات متّحدهى آمریکا، مداخلهگرى و سلطهگرى است؛ امام در مقابل این، موضع صریح و شفّاف گرفت. براى همین است که شما مىبینید انقلاب بعد از گذشت ۳۵ سال بر اصول و مبانى و بر ریل حقیقى خود استوار و پابرجا است؛ انقلاب عوض نشد، حرف خود را عوض نکرد، راه خود را عوض نکرد، هدفهاى خود را عوض نکرد؛ خیلى مهم است.
انقلابها در مقابل طوفانهایى که بر آنها فرود مىآیند، مقاومت خودشان را از دست میدهند؛ خیلىها، یا حرفشان را عوض میکنند، یا راهشان را عوض میکنند، یا اصلاً بکلّى نابود میشوند و از بین میروند. انقلاب اسلامى از اوّلى که پدید آمده است تا امروز، اهداف مشخّص خود را حفظ کرده، به سمت این اهداف حرکت کرده، به پیشرفتهاى حیرتانگیز در بخشهاى مختلف نائل شده، خود را دارد از یک کشور و ملّت فراموششدهى بىتأثیر در دنیا، بهعنوان یک قدرت منطقهاى بزرگ و یک عنصر مؤثّر در سیاستهاى بینالمللى، به دنیا نشان میدهد.
در اطراف دنیا، همهى ملّتها ملّت ایران را بهعنوان یک ملّت شجاع، یک ملّت باصداقت، یک ملّت هوشمند، یک ملّت مقاوم میشناسند. اینهمه هم علیه نظام اسلامى کار شده است، تلاش شده است، تبلیغات شده است؛ یک مدّتى دستگاههاى تبلیغاتى و سیاسى دشمنان ملّت ایران تکیهى خودشان را گذاشتند بر ایجاد ایرانهراسى - بعضىها اسلامهراسى، بعضىها ایرانهراسى - [ امّا ]محبوبیّت ملّت ایران در میان ملّتهاى دنیا بیشتر شد.
امروز نه فقط آحاد عمومى ملّتها [ بلکه] نخبگان بىغرض دنیا هم همینجورند؛ اظهارنظرهایشان را نگاه کنید، قضاوتشان دربارهى ملّت ایران این است: ملّت بااستقامت، ملّت هوشمند، ملّت صبور؛ با این چشم نگاه میکنند به ملّت ایران.
سیاست ایرانهراسى آنها امروز اینجور نتیجه داده؛ هراس ملّتها از نظام جمهورى اسلامى و ملّت ایران نیست، هراس ملّتها از تسلّط آمریکا است. آمریکا است که به زورگویى معروف است، به مداخلهى در امور کشورها معروف است، به جنگافروزى معروف است؛ ملّتها آمریکا را بهعنوان یک دولت جنگافروز، آتشافروز و مداخلهکنندهى در امور ملّتها میشناسند. ملّتها از آمریکا است که هراس دارند، از آمریکا است که متنفّرند.
چهرهى نظام جمهورى اسلامى به توفیق الهى روزبهروز روشنتر شده است، ملّت ایران هم روزبهروز در دنیا آبرومندتر شدهاند؛ و این روش ادامه پیدا خواهد کرد. راز ماندگارى نظام جمهورى اسلامى بر ریل انقلاب و بر خطوط اصلى امام بزرگوار، همین صراحت بوده است؛ هیچ نبایستى این شفّافیّت را، این صراحت را از دست داد. در مقابل مخالفان، در مقابل دوستان، در مقابل دشمنان، مواضع جمهورى اسلامى باید مواضع شفّافى باشد. تاکتیکها را میتوانند عوض کنند، شیوههاى کار را میتوانند عوض کنند، [ امّا] اصول، همچنان مستحکم باید بماند؛ این راز استحکام انقلاب و راز پیشرفت کشور است.
دشمنان انقلاب ما امروز چه کسانى هستند؟ دشمنان انقلاب چند قدرت فاسد دنیایند که در دنیا بىآبرو هستند؛ اینها دشمنان ملّت ایرانند. دوستان ملّت ایران همهى کسانى هستند که پیام انقلاب را و پیام جمهورى اسلامى را شنیدهاند؛ ممکن است کسانى اطّلاعى ندارند؛ هرکسى که شعارهاى جمهورى اسلامى را شنیده است، ایستادگى جمهورى اسلامى را دانسته است، پایدارى همراه با مظلومیّت را دانسته و فهمیده است، طرفدار نظام جمهورى اسلامى است؛ و نظام جمهورى اسلامى یعنى مردم ایران، یعنى ملّت ایران؛ ملّت از نظام جدا نیستند؛ ملّت پشت سر نظامند؛ این است راز استحکام و اقتدار نظام.
یکى از بخشهاى حرفهاى مسئولان آمریکایى با مسئولین ما، در اظهارات گوناگون این است که ما قصد تغییر رژیم ایران را نداریم. اوّلاً دروغ میگویند؛ اگر بتوانند، لحظهاى تردید نمیکنند در اینکه این اساس را منهدم کنند. ثانیاً نمیتوانند؛ آن نظامى را دستگاههاى استکبار میتوانند جابهجا کنند که متّکى به آحاد مردم نباشد. نظام جمهورى اسلامى متّکى به ایمانهاى مردم است، متّکى به محبّتهاى مردم است، متّکى به ارادههاى مردم است. کدام انقلاب را شما سراغ دارید که بعد از دهها سال، با حضور مردم در خیابانها و با شعارهاى مستحکم مردم، بزرگداشت براى سالگرد انقلاب گرفته بشود؟ حالا انشاءاللّه روز بیست و دوّم بهمن خواهید دید [ که] ملّت ایران باز هم در همهى شهرها بااستحکام مىآیند و فریاد خواهند زد استحکام خود را و نشان خواهند داد اقتدار ملّى را.
مهم این است که ملّت ایران بداند که راز موفّقیّت او ایستادگى است؛ و ملّت ایران بحمداللّه این را میداند؛ مهم این است که بداند راه امنیّت او نشان دادن اقتدار ملّى است؛ اقتدار ملّى را نشان بدهند. اقتدار ملّى مظاهرى دارد که مردم این اقتدار را در اجتماعات عظیم، در گرایشها، در امثال همین تظاهرات بیستودوّم بهمن، در انتخابات گوناگون، نشان میدهند، این حضور را نشان میدهند؛ در پیشرفتهاى علمى نشان میدهند؛ و [ در] همراهىهایى که با نظام جمهورى اسلامى میکنند؛ مهم این است. آن چیزى که امنیّت کشور را حفظ میکند، نشان دادن اقتدار ملّى است؛ وقتى که مردم اقتدار ملّى را به رخ دشمن کشیدند، دشمن دیگر نمیتواند [ کارى بکند].
امروز متأسّفانه انسان مشاهده میکند در برخى از فاصلهها و مقاطع حرفهایى زده میشود از سوى دشمنان؛ این براى مردم ما مایهى عبرت است. در همین مذاکرات گوناگونى که در این روزها انجام میگیرد، ملّت ایران این مذاکرات را زیر نظر داشته باشند؛ اظهارنظرهاى بىادبانهى مسئولان آمریکایى را مردم ببینند، زیر نظر داشته باشند، دشمن را بشناسند.
بعضىها میخواهند نظر مردم را از دشمنى دشمن منصرف کنند؛ نه، ببینید دشمنى را، ببینید دورویى را. مسئولین آمریکایى در جلسات خصوصى با مسئولین کشور ما یکجور حرف میزنند، بمجرّد اینکه از آنها جدا میشوند، در بیرون یکجور دیگر حرف میزنند.
مردم ایران این دورویى دشمن و نیّات سوء و پلید دشمن ما را ببینند؛ ملّت توجّه داشته باشد. ببینند که باید یک کشور اقتدار درونى خود را حفظ کند؛ این توصیهى همیشهى ما به مسئولین است. مشکلات کشور را تنها یک چیز حل میکند، آن هم عبارت است از نگاه به ظرفیّتهاى درونى - که این ظرفیّتها هم بحمداللّه بسیار است، بىشمار است - و استفادهى از این ظرفیّتها به شکل حکیمانه. خوشبختانه مسئولین اقتصادى دولتى به این معنا توجّه کردهاند، به این نتیجه رسیدهاند. راه برطرف کردن مشکلات اقتصادى کشور - حالا این بخش از مشکلات - نگاه به بیرون نیست، نگاه به برداشتن تحریم دشمن و مانند اینها نیست؛ خوشبختانه مسئولین اقتصادى کشور به این معنا توجّه کردهاند. راه آن این است که به درون نگاه کنند؛ ساخت درونى اقتصاد را تقویت کنند؛ این کار را بنا دارند بکنند و انشاءاللّه همین است که پیش خواهد رفت و در این توفیق پیدا خواهند کرد.
به دشمن نمیشود چشم دوخت؛ از دشمن نمیشود انتظار داشت. آمریکایىها در برخى از اظهارات و لفّاظىهایشان میگویند ما دوست ملّت ایرانیم؛ دروغ میگویند، در خلال کارهایشان میشود فهمید. ایران را تهدید میکنند، آنوقت توقّع دارند که جمهورى اسلامى از قدرت دفاعى خود بکاهد؛ این خندهآور نیست؟ این مسخره نیست؟ درعیناینکه تهدید میکنند، درعینحال میگویند شما قدرت دفاعىتان را کم کنید؛ نه، مسئولین گوناگون و بخشهاى مختلف و نیروهاى مسلّح، به توفیق الهى روزبهروز بر قدرت دفاعى خودشان خواهند افزود.
آنچه کشور را نجات میدهد، تکیه به نیروى داخلى و نگاه به درون است؛ هم در زمینهى اقتصاد، هم در زمینهى مسائل گوناگون اجتماعى و سیاسى، هم در زمینهى مسائل فرهنگى. انشاءاللّه سیاستهاى اقتصاد مقاومتى هم در آیندهى نزدیکى ابلاغ خواهد شد؛ و [ به] دنبال ابلاغ این سیاستها انشاءاللّه ساختهاى لازم، کارهاى لازم، تلاشهاى لازم براى ایجاد اقتصاد مقاومتى - که متّکى به مقاومت مردم است - بهوجود خواهد آمد؛ و ملّت راه خود را ادامه خواهد داد.
آنچه مهم است این است که آحاد ملّت ما وحدت خودشان را حفظ کنند؛ آحاد ملّت، مسئولین، نخبگان نگذارند حواشى گوناگون، متن را مخدوش کند. امروز متن حرکت ملّت، ایجاد اقتدار درونى است، ایستادگى در مقابل طوفانهاى مخالفت و معارضه است. در طول این ۳۵ سال طوفانهاى شدیدى بود و بحمداللّه ملّت ایستاد و حرکت دشمنان را در این سالهاى متمادى خنثى کرد؛ بعد از این هم ملّت باید بتواند انشاءاللّه این حرکات را خنثى کند و خنثى هم خواهد کرد.
آحاد ملّت وحدتشان را حفظ کنند؛ وحدت و اتّحاد و همدلى میان مسئولین و مردم بایستى زیاد بشود؛ هم آحاد مسئولین کشور و مدیران کشور به مردم اعتماد کنند، هم مردم به مسئولین کشور اعتماد کنند. ممکن است کسانى اهل انتقاد باشند، انتقاد بکنند، [ ولى] انتقادها منصفانه باشد؛ با توجّه به اینکه دولت چند ماهى بیشتر نیست بر سر کار آمده است، باید فرصت داد تا بتوانند کارها را انشاءاللّه با قدرت پیش ببرند؛ هم منتقدین به این توجّه کنند و با دولت با شرح صدر رفتار کنند، هم مسئولین دولتى با منتقدین با شرح صدر رفتار کنند؛ همه به هم احترام بگذارند، همه ملاحظهى یکدیگر را بکنند.
ما دشمنانى داریم، آن دشمنان در داخل کشور هم عواملى دارند؛ از این نباید غفلت کرد. نگذاریم و نگذارید عوامل دشمنان در داخل کشور بتوانند از نقاط ضعف استفاده کنند و اختلال ایجاد کنند. همه با هم، همه در کنار هم، همه در راه امام بزرگوار، همه در راه اقتدار این کشور انشاءاللّه به پیش برویم. و خداى متعال ملّت را موفّق خواهد کرد و انشاءاللّه کارها به بهترین وجهى پیش خواهد رفت و در این برههى از زمان هم انشاءاللّه چه در قضیّهى هستهاى و چه در قضایاى گوناگون دیگر، ملّت ایران بر دشمنان خود به توفیق الهى و بهحول و قوّهى الهى پیروز خواهد شد.
امیدواریم انشاءاللّه خداوند متعال به همهى شماها توفیق بدهد و بتوانید در هر جایى که هستید - در نیروى هوایى، در کلّ ارتش جمهورى اسلامى، در مجموعهى نیروهاى مسلّح و در مجموعهى آحاد ملّت - به وظایفتان عمل کنید؛ همهى ما بتوانیم انشاءاللّه وظایفمان را انجام بدهیم و بتوانیم آیندهى مطلوب را براى کشور و نظام و ملّت عزیزمان انشاءاللّه تأمین کنیم.
والسّلام علیکم و رحمةاللّه و برکاته
۱) سرتیپ خلبان حسن شاهصفى
۲) سورهى فتح، بخشى از آیهى ۲۹
۳) قبل از دیدار عمومى، برنامهاى با حضور فرماندهان نیروى هوایى برگزار شد.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری