معامله موسوم به معامله قرن طرح توافق یک سر بردی است که تامین کننده منافع رژیم صهیونیستی در همه ابعاد است. ابعاد داخلی، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی بسیار گسترده است توافقی که همه مزایای آن برای رژیم صهیونیستی است در بعد داخلی رژیم صهیونیستی و شخص نتانیاهو به شدت در موضع ضعف قرار دارند و نیازمند توافقی برای کسب وجهه هستند. این توافق از حیث مسائل اقتصادی نیز به نفع رژیم صهیونیستی خواهد بود. در بعد منطقه‌ای این توافق به منزله همراهی پنهان عربستان با این توافق و انفعال کامل اتحادیه عرب در قبال توسعه‌طلبی‌های رژیم صهیونیستی است. منافعی که البته به دلیل مخالفت مردمی هرگز محقق نخواهد شد و تنها چیزی که برای رژیم کودک کش صهیونیستی و خائنان به آرمان فلسطین می ماند روسیاهی و ننگ و ذلت ابدی خواهد بود. 

 

سرنوشت دولت هایی که وارد روند عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی می‌شوند، مشخص و قابل پیش بینی است؛ نخست اینکه از لحاظ اقتصادی آن‌ها بعد از گذشت چند دهه به شدت وابسته می‌شوند و زیرساخت‌های اقتصادی آن‌ها به گونه‌ای طراحی و جابجا می‌شود که این کشور‌ها دیگر از لحاظ اقتصادی نمی‌توانند روی پای خود بایستند. نمونه‌های این مساله را می‌توان در مصر و اردن و همچنین تشکیلات خودگردان فلسطین مشاهده کرد. نکته دومی که در ارتباط با این کشور‌ها رخ می‌دهد، این است که امنیت آن‌ها دیگر امنیت گذشته نخواهد بود. سومین مساله‌ای که باید به آن اشاره کرد، این است که طرف‌هایی که با رژیم صهیونیستی ارتباط برقرار می‌کنند به طور کلی استقلال خود را از دست می‌دهند و تبدیل به زیر مجموعه‌ای از  رژیم صهیونیستی و آمریکا در منطقه می‌شوند. بنابراین علاوه بر اینکه استقلال این دولت ها در حوزه های مختلف از دست خواهد رفت موجب تنفر حداکثری مردم این کشورها از دولت ها و حاکمان دیکتاتور آن خواهد شد مساله ای که سقوط این حاکمان مستبد و دست نشانده غرب را نزدیک تر می کند.