بیست و دوم بهمن 1400 چهل و سومین سال پیروزی انقلاب اسلامی ایران است که به هیچ یک از دانشمندان و نخبگان سیاسی در جهان غرب تصور جشن 43 ساله شدن انقلاب اسلامی را نمی کردند. به باور استراتژیست های غربی در روزهای آغازین انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران نهایتا در مدرنیته غرب محو خواهد شد. در واقع  دو دیدگاه اصلی درباره اسلام سیاسی در غرب و در بین نخبگاه سیاسی غرب شکل گرفت.

دیدگاه نخست بر این اصل تاکید می کند که؛ اسلام سیاسی، پدیده‌ای مسالمت‌جوو مدرن است و امکان سازش میان آن و مفاهیم مدرن غربی وجود دارد. بدین معنا اسلام سیاسی نه تنها پدیده‌ای سنتی نیست بلکه نهایتا منطق مدرنیته غربی را نیز می‌پذیرد. در این رویکرد هیچ گونه استقلالی برای اسلام مدنظر نیست و در واقع اسلام را محو در جهانی شدن تعریف می کنند.

دیدگاه دوم معتقد است؛ اسلام سیاسی، پدیده‌ای خشونت آمیز، غیر دمکراتیک و سنتی است. بدین معنا اسلام سیاسی پدیده‌ای کهنه و نخ نما شده است که هدفی جزء رد مناسبات مدرن و تخریب خشونت آمیز وضع موجود ندارد. بر اساس این دیدگاه جنگ و منازعه میان اسلام سیاسی و مدرنیته غربی ناگزیر است و سرانجام این جنگ نیز نابودی اسلام سیاسی در برابر قدرت برتر مدرنیته غربی است.

پیروزی انقلاب اسلامی  و 43 ساله شدن آن در واقع  خط بطلانی بر دو دیدگاه قبلی است. نظریه هایی که بر پایه عدم شناخت از اسلام واقعی و به تبع آن از انقلاب اسلامی طرح و بیان شده بود.

انقلاب اسلامی نشان داد که دین اسلام بنا به ماهیت خود پدیده‌ای خشونت آمیز و غیر دمکراتیک نیست اما ضرورتا با مفاهیم مدرن غربی نیز همخوانی ندارد. بر اساس این دیدگاه اسلام سیاسی هر چند پدیده‌ای مدرن است اما ریشه در سنت عمیق اسلامی دارد. بدین معنا می‌توان آن راپدیده‌‌ای سنتی-مدرن دانست که یک پای در سنت آرمانی اسلام و یک پای در واقعیات دنیای مدرن دارد. بنابراین اسلام واقعی عقل محور است که مبنایی الهی دارد.

با وقوع انقلاب اسلامی در ایران و توفیق اسلام در ایفای نقش ایدئولوژیک برای آن، مذهب و دین به منزله عامل جدید قدرت در نظام بین الملل مطرح شد. انقلاب اسلامی با این ایدئولوژی فراملی، ادعای غرب مبنی بر قیادت جوامع بشری را به چالش کشیده است.

انقلاب اسلامی که در بستر اسلام بوجود آمد، نشان داد که اسلام واقعی نه تنها در گفتمان غرب محو نخواهد شد بلکه خود امروز تبدیل به یک گفتمان اصیل در جامعه بین المللی شده است. بدین معنا که صورتبندی سیاسی اجتماعی خاص خود یعنی گفتمان مردم سالاری دینی به عنوان یک الگو درجهان معرفی کرده است.

در واقع گفتمان انقلاب اسلامی از یک پشتوانه قوی مردمی و علمی برخوردار است که نه تنها محاسن دموکراسی را در خود حل نموده است بلکه به تمام کاستی های آن نیز جواب داده است. پویایی در این گفتمان به اندازه ای است که در یک مدت زمان 43 ساله توانسته است جایگاه بین المللی خود پیدا کند.

غرب با ترس از اندیشه انقلاب اسلامی همواره بدنبال تروج خشونت در اسلام بوده است. تا با تحریف حقایق واقعی، از الگو شدن انقلاب اسلامی جلوگیری کند. ایجاد داعش و ده ها تروریست دیگر به نام دین اسلام برگرفته از همین راهبرد بوده است. اسلام آمریکایی و وهابی و تقویت آن برگرفته از 'سیاست مهار'  انقلاب اسلامی تدوین شد که این نیز با شکست مواجهه شده است.

ایجاد مشکلات اقتصادی-امنیتی و سیاسی که در واقع حاشیه سازی برای تحت شعاع قرار دادن انقلاب اسلامی است. 

روایت سازی و ناامید سازی از آینده انقلاب اسلامی رویکرد دیگری است که در دل آن ' انحراف سازی حقایق انقلاب' نهفته است. بنابراین ضمن حساسیت در رفتار دشمن، باید برای نشر گفتمان انقلاب اسلامی نیز اهتمام ویژه داشته باشیم.

در وضعیت فعلی بزرگداشت انقلاب اسلامی ضروری انکار ناپذیر است که باید در موقعیت و شرایط های متفاوت صورت بگیرد. به بیان بهتر موفقعیت گفتمان انقلاب اسلامی در انتقال مفاهیم آن به نسل امروزی است. اهمیت این موضوع به قدری است که محور شیطانی غربی- عبری- عربی مخاطب برنامه های تحریفی خود را نسل جوان قرار داده است.