روحیات هر ملتی را از نوع برخورد آنها با هم و احساسی که به یکدیگر دارند می‌توان شناخت. ملت ایران از جمله ملت‌هایی است که خوشبختانه در طول تاریخ به مهربانی، ایثار، غیرتمندی و خیرخواهی شهرت یافته است. روحیاتی که سبک مرامی و زندگی آنهاست و فارغ از دین و مسلک همواره مورد توجه بوده است. این سبک زندگی البته در فراز و فرودهای تاریخی کشور، مانند جزر و مد دریا دچار کم و کاست شده است. 

با بررسی تاریخ کشور در می‌یابیم که هر چقدر ملت ایران به سبک زندگی خود وفادار بودند، از میزان آرامش و حس رضایتمندی بیشتری نیز برخوردار شده‌اند، به طوری‌که در طول نهضت اسلامی، نحوه تعامل و دلسوزی ملت ایران برای ایجاد وحدت و انسجام علیه رژیم پهلوی به چشم آمد و همان روحیه در دوره دفاع مقدس سبب شد تا ملت ایران بتواند با دست خالی در برابر احزاب مختلف و متعدد کفر ایستادگی کرده و حق خود را مطالبه کند.

دفاع مقدس در تاریخ معاصر ما چونان قله است که کمالات انسانی و اسلامی را توامان با هم دارد و مانند یک معجون به تقویت بنیه فرهنگی و دینی ملت ایران منجر شد. دوره‌ای که لطافت، غیرت، وحدت و انسجام ملت ایران به اوج رسید و توانست جنگ ـ آن مشکل بزرگ ـ را پشت سر بگذارد.

خوشبختانه امروز دولتمردان در ظاهر هم شده به میان مردم آمده و برخی زیبایی‌های آن دوره را تداعی کرده‌اند، دوره‌ای که قاطبه مردم و مسئولان پشت به پشت هم داده و منسجم در برابر مشکلات قد علم کردند. امروز نیز به دلیل اینکه ایران بزرگ همواره مطمع نظر ابرقدرت‌ها و زورگویان بوده و در مشکلاتی که به آن تحمیل شده گرفتار آمده، وحدت مردم و مسئولین در سامان دادن به اوضاع کشور می‌تواند زنده‌کننده زیبایی‌های دوران دفاع مقدس باشد.

یادداشت/ حامد افروغ