با شهادت امام رضا (ع) و به امامت رسیدن امام جواد (ع) در سن کودکی، یکی از موضوعاتی بود که حتی برخی از یاران امام هشتم را دچار شک و تردید کرد در حالی که دریافت دانش و به این جایگاه رسیدن، شرط سنی خاصی ندارد و هر گاه خداوند اراده نماید و شرایط برای امامت و پیشوایی دینی برای امام فراهم شود، چنین دانشی به او افاضه خواهد شد.

به همین دلیل در مواردی امام رضا (ع) و در موارد دیگری، خود امام جواد (ع) به تبیین آن پرداختند و به شبهه‌ها پاسخ گفتند.

آیت الله العظمی جوادی آملی در این زمینه می‌گوید: وجود مبارک امام رضا (ع) خیلی به امام جواد (ع) علاقمند بودند آن طوری که مسعودی در مروج الذهب خود نقل می‌کند «کان ینادیه فی المهد طول لیلته» در بسیاری از شب وجود مبارک امام رضا (ع) تا سحر کنار این گهواره ذکر خواب می‌گفت، مناجات و با او گفتگو می‌کردند.

این مرجع تقلید شیعیان می‌افزاید: به امام رضا (ع) عرض کردند شایسته نیست پدری همچون شما کنار گهواره کودک ذکر خواب بگویید که کودک بخوابد فرمود: نه من ذکر خواب می‌گویم نه او به خواب می‌رود من دارم معارف الهی را به او منتقل می‌کنم و با علم او را عزیز می‌کنم «انما اعزّه بالعلم عزّا»؛ این کار آن پدر و آن پسر (ع) بود.

وی ادامه می‌دهد: وقتی وجود مبارک امام جواد (ع) در دوران کودکی به مقام شامخ امامت رسید به او عرض کردند که مگر کودک به مقام شامخی می‌رسد مثل نبوت یا امامت؟ فرمود: (و آتیناه الْحکْم صبیاً) که در قرآن می‌خوانید این سند آن است که اگر کسی از علم لدنی برخوردار باشد ذات اقدس الهی چنین سمتی را به او عطا می‌کند. بعد وقتی وارد فضای جامعه شدند مهمترین کارشان تفسیر قرآن و نشر معارف قرآن و اهل بیت (ع) بود.