انقلاب اسلامی ایران با وجود ناملایمات و دشمنی‌هایی که از سر گذارنده، علی‌رغم تحریم‌ها و تهدید‌ها و ضربات پی‌درپی بدخواهان خود، وارد دهه پنجم حیاتش شد.

حضور بی‌نظیر مردم در 22 بهمن 97 ثابت کرد که انقلاب با مردم و مردم با انقلاب همراه هستند. رهبر معظم انقلاب با تقدیر از این پایمردی و پایبندی مردم، بیانیه گام دوم انقلاب را صادر فرمودند که به نوعی نقشه راه سال‌های پیش رو برای پیشبرد انقلاب است.

مطالعه، تفحص، تبیین و تشریح این بیانیه مهم‌ترین وظیفه جامعه فرهنگی است تا مسیر پیش رو را با قدرت بیشتر و با گام‌هایی پرصلابت‌تر برداریم. در سلسله یادداشت‌های «گام دوم انقلاب» سعی می‌شود مطالبات رهبر معظم انقلاب با محوریت بیانیه فوق و با نگاه فرهنگی مورد بررسی قرار گیرد که قسمت پانزدهم آن را در ادامه می‌خوانید.

ثروت‌های نادیده ملی

مقام معظم رهبری در بخش دیگری از بیانیه گام دوم انقلاب می‌فرمایند: «نکته‌ مهمی که باید آینده‌سازان در نظر داشته باشند، این است که در کشوری زندگی می‌کنند که از نظر ظرفیت‌های طبیعی و انسانی، کم‌نظیر است و بسیاری از این ظرفیت‌ها با غفلت دست‌اندرکاران تاکنون بی‌استفاده یا کم‌استفاده مانده است. همت‌های بلند و انگیزه‌های جوان و انقلابی، خواهند توانست آنها را فعال و در پیشرفت مادی و معنوی کشور به معنی واقعی جهش ایجاد کنند.

مهم‌ترین ظرفیت امیدبخش کشور، نیروی انسانی مستعد و کارآمد با زیربنای عمیق و اصیل ایمانی و دینی است. جمعیت جوان زیر 40 ‌سال که بخش مهمی از آن نتیجه‌ی موج جمعیتی ایجادشده در دهه 60 است، فرصت ارزشمندی برای کشور است. 36 میلیون نفر در سنین میانه‌ 15 و 40 سالگی، نزدیک به 14 میلیون نفر دارای تحصیلات عالی، رتبه‌ی دوم جهان در دانش‌آموختگان علوم و مهندسی، انبوه جوانانی که با روحیه‌ انقلابی رشد کرده و آماده‌ تلاش جهادی برای کشورند، و جمع چشمگیر جوانان محقق و اندیشمند که به آفرینش‌های علمی و فرهنگی و صنعتی و غیره اشتغال دارند؛ این‌ها ثروت عظیمی برای کشور است که هیچ اندوخته‌ مادی با آن مقایسه نمی‌تواند شد.»

ثروت ملی هر کشور پشتوانه پیشرفت و ترقی آن کشور است که هر گونه بی‌اعتنایی به آن در نهایت به زوال و سقوط خواهد انجامید. این ثروت شامل داشته‌های انسانی، معنوی و مادی می‌شود و هر کدام از آنها با وجود یکدیگر می‌توانند اقتدار نظام را تضمین کنند. هر کدام از این ثروت‌ها باید در کنار هم رشد کنند و همه سعی مسئولان نظام باید بر این اصل قرار بگیرد که از هیچ یک غفلت نشود. انسان بدون معنویت نمی‌تواند سرمایه‌های خود را در جهت خدمت به جامعه قرار دهد برای همین است که می‌بینیم از دل برخی جوامع کمونیسم، امپریالیزم، مارکسیسم، لیبرالیزم، سویسالیزم و ... سربرمی‌آورد و در نهایت نه انسانی باقی می‌ماند و نه سرمایه‌ای.

تولید ثروت‌های مادی و به کارگیری ظرفیت‌های مادی جز با تربیت نسلی مومن و انقلابی میسر نخواهد شد. مسیر رشد و توسعه در ایران اسلامی مسیری روشن است. ایران به دلیل قرار گرفتن در بهترین منطقه جغرافیایی جهان و داشتن ذخایر غنی، منابع طبعی و معادن متعدد و همچنین داشتن نیروی انسانی جوان مستعد و خلاق و متعهد که سرشار از معنویت دینی هستند قطعا می‌تواند به قطب اقتصادی جهان تبدیل شود. اما اگر چنین نشده باید دید علت آن ریشه در کجا دارد که نه تنها به چیزی که باید نرسیده بلکه ارزش پولی کشور نیز پایین آمده است.

تاسف‌بارتر اینکه نیروی مستعد جوانی که باید بر مسند کار باشد و ارکان مدیریت کشور را در دست بگیرد یا چرخ‌های صنعت و اقتصاد کشور را به حرکت درآورد به دلیل برخی بی‌تدبیری‌ها نتوانسته‌اند استعدادهای خود را به ظهور برسانند. نیروی جوانی که باید به تولید فکر کند مجبور است برای تامین معاش با حداقل دستمزد به مشاغلی تن دهد که تناسبی با تحصیلات و توانمندی‌های او ندارد.

جبران خسارات عدم استفاده از ظرفیت‌های طبیعی که با غفلت دست‌اندرکاران که به تعبیر مقام معظم رهبری زیاد هم هستند دشوار خواهد بود. این ظرفیت‌های مورد غفلت می‌توانست بخشی مهم از کاستی‌های کشور را رفع کند که متاسفانه میسر نشد. در گام دوم انقلاب همه سعی جوانان که مورد خطاب رهبر انقلاب در متن بیانیه هستند، باید معطوف به این باشند که داشته‌های مادی را در راستای اعتلای اقتدار کشور به کار بگیرند. اگر این استعدادهای تولید ثروت در اختیار جوانان قرار بگیرد آنها به دلیل تسلط بر ضعف‌ها و قوت‌هایی که در مسیر پیشرفت قرار دارد می‌دانند چگونه و از چه راهی حرکت کنند تا ایران اسلامی را به کشوری توسعه یافته تبدیل کنند.

اردوهای جهادی که در اکثر ایام سال در حال عمران و آبادنی هستند نمونه بارز حضور موثر جوانان در کارهای اجرایی است که در بخش‌های فرهنگی، درمانی، عمرانی و ... خدمات ارزنده‌ای ارائه کرده‌اند. این حجم از کار اگر قرار بود در بروکسی اداری و با تصویب بخشنامه‌های دولتی انجام شود باید سال‌ها می‌گذشت تا یک دهم آن انجام می‌شد. ساخت و تجهیز مدارس، مراکز درمانی، کتابخانه‌ها، راه، محرومیت زادیی، ساخت و تعمیر و مقاوم سازی خانه‌های روستایی و ... در استان‌های محروم تنها بخشی کوچک از حضور جوانان در میدان عمل است.

گذشته از در بحران‌هایی چون سیل و زلزله این اردهای جهادی هستند که بدون هیچ چشم‌داشتی و با روحیه‌ای انقلابی به یاری حادثه دیدگان شتافته و علاوه بر امدادرسانی مرهمی هستند بر آلام روحی مردمی که درگیر بلایای طبیعی شده‌اند. اقدامتی که فقط در وعده‌های برخی از مدیران مشاهده می‌شود. همچنین حضور در کسوت مدافعان حرم و پاسداری از مرزهای کشور عرصه دیگری است که جوانان خود را ثابت کرده‌اند. کشور ایران اسلامی نیازمند حضور جوان مومن انقلابی است تا پله‌های رشد و توسعه را طی کند. اگر کسی یا کسانی با علم بر این موضوع برای حضور جوانان که مطالبه صریح رهبری است سد و مانعی ایجاد کنند بدون شک خائنانی هستند و باید پاسخ‌گوی مردم باشند.

 رسول حسنی