در دهه ۸۰ میلادی سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) و اداره اطلاعات عمومی عربستان سعودی (GID) بودجه و تجهیزات را از طریق آژانس اطلاعاتی بین سرویس پاکستانی (ISI) به مجاهدین افغان منتقل کردند تا آن‌ها برای رویارویی با ارتش اشغالگر اتحاد جماهیر شوروی سابق تحت آموزش قرار گیرند که بعد‌ها برخی از همین افراد، گروه القاعده را تشکیل دادند.

اما با وقوع حادثه ۱۱ سپتامبر- که دولتمردان آمریکا گروه القاعده را به‌عنوان عامل این حادثه معرفی کردند- آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم و مقابله با اقدامات القاعده، به افغانستان لشکرکشی کرد و طی دو دهه وارد جنگی شد که آن را جنگ علیه تروریسم نامید؛ در حالی که این خود جنگی تروریستی بود؛ زیرا آن‌ها به همین بهانه در عراق و افغانستان هزاران نفر را کشتند.

روی دیگر این اقدامات آمریکا سودی بود که به حساب سازندگان سلاح واریز می‌شد؛ به عبارت دیگر، آمریکا با انجام هر جنگی علاوه بر آزمایش عملی سلاح‌های جدید خود، شرایطی را فراهم می‌کند تا دیگر کشور‌ها برای خرید سلاح از آمریکا ترغیب شوند و بدین ترتیب انبار‌های مهات دیگر کشور‌ها با خرید‌هایی که انجام می‌دهند، پر می‌شود و بدین ترتیب سازندگان سلاح روز به‌روز متمول‌تر می‌شوند.

این در حالی است که تا قبل از حمایت آمریکا از مجاهدین افغان، گروهی به نام القاعده وجود نداشت؛ همچنان‌که قبل از حمله آمریکا به عراق و سوریه، گروهی به نام داعش وجود خارجی نداشت؛ زیرا زمانی که آمریکا در سال ۲۰۱۱ اعلام کرد از عراق خارج می‌شود، ناگهان داعش به لطف حمایت‌های آمریکا پا به عرصه می‌گذارد و این موضوعی است که هیلاری کلینتون در رقابت‌های انتخاباتی آمریکا رسماً به آن اشاره می‌کند؛ لذا بهانه مقابله با داعش و تروریسم موجب می‌شود تا آن‌ها مجدداً به حضور خود در عراق ادامه دهند و بعد از گذشت نزدیک به ۲ دهه هنوز هم در این کشور حضور دارند.

حال با پیدایش فعالیت شاخه خراسان داعش در افغانستان باید مجدد منتظر اتفاقاتی مشابه آنچه آمریکا در عراق و سوریه انجام داد، باشیم؛ زیرا انفجاری که گفته می‌شود از سوی داعش در فرودگاه کابل صورت گرفت و طی آن ۱۳ نفر از نظامیان آمریکایی کشته شدند، احتمال دارد که بهانه‌ای دیگر برای زنده نگه‌داشتن موضوع مبارزه با تروریسم توسط آمریکا در منطقه باشد. رحیم محمدی