سال 232 ه. ق در چنین روزی یکی از نوادگان پیامبر (ص)، حضرت امام حسن عسکری (ع) دیده به جهان گشود. آن حضرت گرچه 28 سال بیشتر زندگی نکرد، اما گنجینه ای گرانبها از معارف و علوم اسلامی را از خود به یادگار گذاشت. این روز خجسته به همه دوستداران فضیلت و پاکی مبارک باد.

در شرح خصوصیات امام حسن عسکری (ع) گفته شده است که ایشان از سیمایی پر از مهر و عطوفت همراه با حذبه برخوردار بود، بطوریکه دیدار آن حضرت، افراد را تحت تاثیر قرار می داد. در تاریخ از اشخاصی نام برده شده که در ابتدا به دلیل ناآگاهی، از امام دوری می جستند، اما دراثر ملاقات با آن حضرت، متحول شده و در زمره دوستداران واقعی ایشان قرار می گرفتند. دوران امامت امام حسن عسکری (ع) حدود 6 سال بود که امام بیشتر آن را در تبعید و زندان گذراند. آن حضرت با سه خلیفه عباسی، معتز، مهتدی و معتمد، هم عصر بود.

امام حسن عسكري عليه الصلاه و السلام، يازدهمين امام شيعيان و والد ماجد امام عصر(ارواحنا فداه) مي باشد. ايشان در روز هشتم ربيع الثاني سال ۲۳۲ هجري قمري به دنيا آمدند. كنيه آن حضرت ابو محمد و القاب آن حضرت، صامت، هادي، سراج، رفيع ، زكي، نقي و عسكري مي باشد. در طول عمر شريفشان از ناحيه حكومت بني العباس فشارها و آسيب هاي زيادي را تحمل كردند تا آنجا كه مكان زندگي آن حضرت در شهر سامرا، و در كنار لشكريان حكومت عباسي بود .
كرامات و مناقب آن حضرت بالاتر از آن است كه در اين مختصر بگنجد و از جمله آن مكارم اين است كه چند نفر از عباسيون بر صالح بن وصيف وارد شدند واز او كه امام عسكري عليه السلام در زندان او گرفتار بودند خواستند تا مي تواند بر آن حضرت سخت بگيرد و مضيقه ايجاد كند. صالح به آنان چنين گفت: با او چه كنم در حالي كه من دو مرد كه آن دو بدترين كساني بودند كه مي شناختم را بر او مامور ساختم و هر دو آنان به افرادي اهل عبادت و نماز و روزه تبديل شدند و در اين امور كارشان بالا گرفته است!
دستور داد آن دو مرد زندانبان را حاضر كردند ، به آن دو گفت: واي بر شما! در مورد اين مرد چه حالتي پيدا كرديد؟ آن دو زندانبان به صالح گفتند: چه بگوييم درباره مردي كه روزها روزه مي گيرد، تمام شب عبادت مي نمايد، سخني نمي گويد، و كاري بجز عبادت ندارد. زماني كه به ما نگاه مي كند بدنمان به لرزه مي افتد و حالتي بر ما پديدار مي گردد كه اختيار خويش را از دست مي دهيم! عباسيون وقتي اين مطالب را شنيدند، سرافكنده و نااميد بازگشتند.
آنحضرت بعد از گذشت ۲۸ سال از عمر مباركشان در سال ۲۶۰ هجري قمري در اثر زهري كه خليفه وقت به ايشان داد، به شهادت رسيدند و گرد يتيمي بر رخسار امام زمان عليه السلام نشست.
مرقد مطهرشان در شهر سامرا سالها زيارتگاه دوستان اهل بيت بود. اكنون چند سالی است كه با جنايت دشمنان خدا و رسول خدا صلي الله عليه و اله وسلم ويران و خراب گرديده و اميدواريم هر چه زودتر، بهتر و زيباتر از گذشته ساخته شود.

امام حسن عسکری (ع) در کودکی به اجبار خلفای عباسی به همراه پدرش امام هادی (ع) مدینه را ترک کرد و در شهر سامرا - مرکز حکومت عباسیان در آن زمان - اقامت گزید. در آن دوران که خفقان و استبداد عباسیان بسیار شدید بود، امام حسن عسکری (ع) کمتر امکان می یافت تا جلسات درس و بحث تشکیل دهد و به سختی می توانست مستقیماً با توده های مردم و یا جویندگان دانش و معرفت، ارتباط برقرار کند. از اینرو آن حضرت به روش های گوناگون بویژه از طریق نامه ها و مکاتبات، آموزه ها و مفاهیم جذاب دین را برای مردم تبیین می کرد.

از ویژگی های ممتاز زندگانی امام حسن عسکری (ع)، تسلیم نشدن آن حضرت در مقابل ظالمان و خود کامگان  و اراده استوار آن امام در پیمودن راه حقیقت بود. آن حضرت در دوران امامت خود، علاوه بر مسئولیت هدایت مردم، رسالت دیگری نیز برعهده داشت. و آن این بود که جامعه را برای دوران غیبت حضرت مهدی (عج) آماده کند. چرا که حضرت مهدی (عج)، منجی موعود عالم بشریت، فرزند امام حسن عسکری (ع) است و پس از امام حسن عسگری، دوران غیبت آغاز می شد. البته در آن دوران حساس و پر خفقان، جان فرزند امام، از سوی حاکمان ستمکار عباسی در خطر بود. اما با لطف و عنایت خداوند و تدبیر امام حسن عسکری (ع)، حضرت مهدی (عج) از خطرها درامان ماند و پس از رحلت پدرش امام حسن عسکری از انظار غایب شد. هم اکنون قرن ها از دوران غیبت سپری شده است، ولی بطور مسلم روزی امام مهدی (عج) ظهور می کند و بنیان ستم و بی عدالتی را در جهان فرو می ریزد تا عدل و قسط در عالم ، مستقر شود. آن روز موعود به اذن خداوند فرا خواهد رسید.